کد مطلب:1443 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:403

گنجینه کتابخانه » احکام و فقه »»» فهرست کتاب

احکام وضوی جبیره

1/329- چـیـزی كـه با آن زخم و شكسته را می بندند و دوایی كه روی زخم و مانند آن می گذارند جبیره نامیده می شود.



330- اگر در یكی از جاهای وضو زخم یا دمل یا شكستگی باشد چنانچه روی آن باز است و آب ضرر ندارد , باید به طور معمول وضو گرفت .



331- اگـر زخـم یـا دمل یا شكستگی در صورت و دستها است و روی آن باز است , و آب ریختن روی آن ضرر دارد , باید اطراف زخم یا دمل را - به طوری كه در وضو گفته شد - از بالا به پایین بشوید.



و بـهتر آن است كه چنانچه كشیدن دست تر بر آن ضرر ندارد دست تر بر آن بكشد , و بعد پارچه پاكی روی آن بگذارد و دست تر را روی پارچه نیز بكشد و اما در شكستگی لازم است تیمم بنماید.



332- اگر زخم یا دمل یا شكستگی در جلوی سر یا روی پاها است و روی آن باز است , چنانچه نتواند آن را مـسـح كـنـد , به این معنی كه زخم مثلا تمام محل مسح را گرفته باشد , یا آنكه از مسح جاهای سالم نیز متمكن نباشد در این صورت لازم است تیمم نماید , و بنابر احتیاط مستحب وضو نیز گرفته و پارچه پاكی روی آن بگذارد و روی پارچه را با تری آب وضو كه در دست مانده مسح كند.



333- اگر روی دمل یا زخم یا شكستگی بسته باشد , چنانچه باز كردن آن بدون مشقت ممكن است و آب هم برای آن ضرر ندارد , باید باز كند و وضو بگیرد , چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد , یا جلوی سر و روی پاها باشد.



334- اگر زخم یا دمل یا شكستگی كه بسته است در صورت یا دستها باشد چنانچه باز كردن و ریختن آب روی آن ضرر دارد باید مقداری را كه متمكن است از اطراف شسته و روی جبیره را مسح نماید.



335- اگـر نـمـی شـود روی زخم را باز كرد , ولی زخم و چیزی كه روی آن گذاشته شده پاك است , و رسـانـدن آب به زخم ممكن است و ضرر هم ندارد , باید آب را به روی زخم از بالا به پایین برساند , و اگر زخـم یـا چیزی كه روی آن گذاشته شده نجس است , چنانچه آب كشیدن آن و رساندن آب به روی زخم مـمكن باشد , باید آن را آب بكشد , و موقع وضو آب را به زخم برساند , و در صورتی كه آب برای زخم ضرر نـدارد , ولـی رساندن آب به روی زخم ممكن نیست , یا زخم نجس است و نمی شود آن را آب كشید , باید تیمم بنماید.



336- اگر جبیره تمام بعضی از اعضای وضو را فرا گرفته باشد ظاهر این است كه وضوی جبیره ای كافی است .



ولی اگر تمام اعضای وضو را گرفته باشد , بنابر احتیاط باید تیمم نماید و وضوی جبیره نیز بگیرد.



337- لازم نـیـسـت جـبیره از جنس چیزهایی باشد كه نماز در او جایز است , بلكه اگر از حریر یا از اجزاء حیوانی كه خوردن گوشت آن جایز نیست بوده باشد , مسح بر آن نیز جایز است .



338- كسی كه در كف دست و انگشتها جبیره دارد , و در موقع وضو دست تر روی آن كشیده است , سر و پا را با همان رطوبت مسح كند.



339- اگر جبیره تمام پهنای روی پا را گرفته , ولی مقداری از طرف انگشتان و مقداری از طرف بالای پا باز است , باید جاهایی كه باز است روی پا را و جایی كه جبیره است روی جبیره را مسح كند.



340- اگر در صورت یا دستها چند جبیره باشد , باید بین آنها را بشوید , و اگر جبیره ها در سر یا روی پاها باشد , باید بین آنها را مسح كند , و در جاهایی كه جبیره است باید به دستور جبیره عمل نماید.



341- اگـر جبیره بیشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن بدون مشقت ممكن نیست , باید تـیـمـم نـماید مگر اینكه جبیره در مواضع تیمم باشد , كه در این صورت لازم است بین وضو و تیمم جمع نـمـاید , و در هر دو صورت اگر برداشتن جبیره بدون مشقت ممكن است باید جبیره را بردارد , پس اگر زخم در صورت و دستها است اطراف آن را بشوید , و اگر در سر یا روی پاها است اطراف آن را مسح كند و برای جای زخم به دستور جبیره عمل نماید.



342- اگر در جای وضو زخم و جراحت و شكستگی نیست , ولی به جهت دیگری آب برای آن ضرر دارد , باید تیمم كند.



343- اگر جایی از اعضاء وضو را رگ زده است , و نمی تواند آن را آب بكشد لازم است تیمم نماید ولی اگر آب برای آن ضرر دارد باید به دستور جبیره عمل كند.



344- اگـر در جـای وضو یا غسل چیزی چسبیده است كه برداشتن آن ممكن نیست , یا به قدری مشقت دارد كـه نـمـی شود تحمل كرد , وظیفه اش تیمم است مگر آن كه آن چیز در مواضع تیمم باشد كه در این صورت لازم است بین وضو و تیمم جمع كند , و اگر آن چیزی كه چسبیده دوا باشد , حكم جبیره را دارد.



345- در غـیر غسل میت از سایر اغسال غسل جبیره ای مثل وضوی جبیره ای است , ولی باید بنابر احتیاط لازم آن را تـرتـیـبی به جا آورند و اظهر این است كه اگر در بدن زخم یا دمل باشد مكلف مخیر است بین غـسـل و تـیمم و در صورتی كه غسل را اختیار كند و در محل جبیره نباشد , احتیاط مستحب آن است كه پـارچـه پاكی روی زخم یا دمل باز گذاشته و روی پارچه را مسح نماید , و اما اگر در بدن شكستگی باشد بـاید غسل نماید و احتیاطا روی جبیره را هم مسح كند , و در صورتی كه مسح روی جبیره ممكن نباشد یا اینكه محل شكسته باز باشد لازم است تیمم كند.



346- كسی كه وظیفه او تیمم است , اگر در بعضی از جاهای تیمم او زخم یا دمل یا شكستگی باشد , باید به دستور وضوی جبیره ای , تیمم جبیره ای نماید.



347- كـسـی كـه باید با وضو یا غسل جبیره ای نماز بخواند , چنانچه بداند كه تا آخر وقت عذر او برطرف نـمی شود , می تواند در اول وقت نماز بخواند ولی اگر امید دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف شود , بهتر آن است كه صبر كند , و چنانچه عذر او برطرف نشد در آخر وقت نماز را با وضو یا غسل جبیره ای بجا آورد.



و در صورتی كه اول وقت نماز را خواند و تا آخر وقت عذرش برطرف شد احتیاط مستحب آن است كه وضو گرفته یا غسل كرده و نماز را اعاده نماید.



348- اگر انسان برای مرضی كه در چشم او است موی چشم خود را بچسباند , باید تیمم كند.



349- كـسـی كه نمی داند وظیفه اش تیمم است یا وضوی جبیره ای , بنابر احتیاط واجب باید هر دو را بجا آورد.



350- نمازهایی را كه انسان با وضوی جبیره ای خوانده صحیح است , و می تواند با آن وضو نمازهای بعدی را نیز بجا آورد.